استاد همایون خرم، نوازنده و آهنگساز بزرگ، آن نیک سرشت نیک خوی، همچون نوای ساز و آهنگهای زیبایش به جاودانگی پیوست.

حیف و صد حیف که هر از گاهی یکی از فیروزه‌ها و تابش‌های فروغ مهر و هنر این سرزمین به خاموشی می گراید، سوگ آن عزیز در دل بیقرار بسی سنگین است و دردش بی درمان.

در این بی درمانی با خانواده و دوستدارانش همدردم.