معرفی ردیف های آواز آلبوم بیداد

گروه عارف و شیداآلبوم بیداد

سرپرست گروه: پرویز مشکاتیان

همنواز آواز( روی الف): پرویز مشکاتیان

همنواز آواز( روی ب ): استاد بیکچه خانی

سال اجرا: 1361

سال انتشار: 1364

 

 

 

 

 

 

 

 

1 یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟

                                          دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟

جمله اول بیداد

2 آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست؟

                                          خون چکید از شاخ گل، ابر بهاران را چه شد؟

جمله دوم بیداد

3 کس نمی گوید که یاری داشت حق دوستی

                                          حق شناسان را چه حال افتاد، یاران را چه شد؟

اشاره به عراق و بیات راجع

4 لعلی از کان مروت برنیامد، سال هاست

                                          تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد؟

عشاق

5 شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار

                                          مهربانی کی سر آمد؟ شهریاران را چه شد؟

عشاق و قرچه

7 گوی توفیق و کرامت در میان افکنده­اند

                                          کس به میدان در نیامد، سواران را چه شد؟

جمله اول شوشتری

6 صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست

                                          عندلیبان را چه پیش آمد؟ هَزاران را چه شد؟

جمله دوم عشاق فرود به بیداد و

شوشتری

8 زهره سازی خوش نمی سازد، مگر عودش بسوخت؟

                                          کس ندارد ذوق مستی، میگساران را چه شد؟

جمله دوم شوشتری

9 حافظ! اسرار الهی کس نمی داند خموش

                                          از که می پرسی که دور روزگاران را چه شد؟

شوشتری فرود به همایون

                                                                                                                           [حافظ غرلیات]

مشخصات عروضی:

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

بحر (نام وزن): رمل مثمن محذوف


 1 باغبان گر پنج روزي صحبت گل بايدش

بر جفاي خار هجران صبر بلبل بايدش

درآمد همايون (جمله اول)

2 اي دل اندر بند زلفش از پريشاني منال

مرغ زيرك چون به دام افتد تحمل بايدش

درآمد همايون (جمله دوم)

3 رند عالم سوز را با مصلحت بيني چه كار؟

كار ملك است آن كه تدبير تامل بايدش

جمله اول چكاوك

4 تكيه بر تقوا و دانش در طريقت كافريست

راهرو گر صد هنر دارد توكل بايدش

اوج چكاوك جمله دوم

5 با چنين زلف و رخش بادا نظر بازي حرام

هر كه روي ياسمين و جعد سنبل بايدش

بيداد

6 نازها زان نرگس مستانه اش بايد كشيد

اين دل شوريده تا آن جعد و كاكل بايدش

بيات راجع

7 ساقيا در گردش ساغر تعلل تا به چند؟

دور چون با عاشقان افتد تسلسل بايدش

عشاق

8 كيست حافظ تا ننوشد باده بي آواز رود؟

عاشق مسكين چرا چندين تجمل  بايدش؟

عشاق فرود به قرچه

حافظ غزليات

مشخصات عروضي:

وزن:‌ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

بحر: رمل مثمن محذوف


9 دلم رميده شد و غافلم من درويش

كه آن شكاري سرگشته را چه آمد پيش

قرچه

10 الف و 10 ب چو بيد بر سر ايمان خويش مي لرزم

كه دل به دست كمان ابرويست كافر كيش

10 الف قرچه 10ب رضوي

11 خيال حوصله ي بحر مي پزد هيهات

چه هاست در سر اين قطره محال انديش

حجاز

12 بنازم آن مژه ي شوخ عافيت كش را

كه موج مي زندش آب نوش بر سر نيش

جامه دران

13 ز آستين طبيبان هزاران خون بچكد

گرم به تجربه دستي نهد بر دل ريش

جمله اول كرد بيات

14 به كوي ميكده گريان و سرفكنده روم

چرا كه شرم همي آيدم ز حاصل خويش

جمله دوم كرد بيات

15 نه عمر خضر ماند و نه ملك اسكندر

نزاع بر سر دنيي دون مكن درويش

ابوعطا فرود به عشاق

16 بدان كمر نرسد دست هر گدا حافظ

خزانه يي به كف آر ز گنج قارون بيش

شوشتري فرود به همايون

حافظ غزليات

مشخصات عروضي:

وزن:‌ مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف